आनंदाच्या झाडांना ..
आनंदाच्या झाडांना, केवढी तरी पानं ..
सळसळ त्यांची, सुरुच असते, किती आनंदानं ..
वारा आला, पाऊस आला, कांही बिघडत नाही ..
थंडीचं, उन्हाळ्याचं, कांही कांही चालत नाही ..
संभाळून राहती स्वतःला, किती समजुतीनं ..
सळसळ त्यांची, सुरुच असते, किती आनंदानं ..
पक्षांना खेळू देती, अलगद फांद्यांवरी ..
घरटी, पिलं, ती ही राहती, अंगा खांद्यांवरी ..
वाटप चाले आनंदाचा, अव्याहत जोमाने ..
सळसळ त्यांची, सुरुच असते, किती आनंदानं ..
कोण म्हणतो त्यांना, जराही दुःख नाही ..
वर वर पाहुन कुणाला, कळतं का हो कांही ..
मनांमधे त्यांच्या झाकुन, पहा कुणी प्रेमानं ..
तरीही, सळसळ सुरुच असते, किती आनंदानं ..
आनंदाच्या झाडांना, केवढी तरी पानं ..
सळसळ त्यांची, सुरुच असते किती आनंदानं ..
विजय साठे ..
०५ / ०६ / २०१५
आनंदाच्या झाडांना, केवढी तरी पानं ..
सळसळ त्यांची, सुरुच असते, किती आनंदानं ..
वारा आला, पाऊस आला, कांही बिघडत नाही ..
थंडीचं, उन्हाळ्याचं, कांही कांही चालत नाही ..
संभाळून राहती स्वतःला, किती समजुतीनं ..
सळसळ त्यांची, सुरुच असते, किती आनंदानं ..
पक्षांना खेळू देती, अलगद फांद्यांवरी ..
घरटी, पिलं, ती ही राहती, अंगा खांद्यांवरी ..
वाटप चाले आनंदाचा, अव्याहत जोमाने ..
सळसळ त्यांची, सुरुच असते, किती आनंदानं ..
कोण म्हणतो त्यांना, जराही दुःख नाही ..
वर वर पाहुन कुणाला, कळतं का हो कांही ..
मनांमधे त्यांच्या झाकुन, पहा कुणी प्रेमानं ..
तरीही, सळसळ सुरुच असते, किती आनंदानं ..
आनंदाच्या झाडांना, केवढी तरी पानं ..
सळसळ त्यांची, सुरुच असते किती आनंदानं ..
विजय साठे ..
०५ / ०६ / २०१५
No comments:
Post a Comment