वेली वरच्या नाजुक कलिका ..

वेली वरच्या, नाजुक कलिका, कधी अलगद त्या फुलल्या ..
नाही समजले, हळु हळू त्या, केंव्हां, कधी उमलल्या ..

वेलच होती, पाहिली मी ती, आनंदे डुलतांना ..
वृक्षाला ती, बिलगुन राही, सवे साथ जगतांना ..
कान्हा मात्रा, आयुष्याच्या, तिने नक्की तिथ शिकल्या ..
वेली वरच्या, नाजुक कलिका, कधी अलगद त्या फुलल्या ..

वेल नाजुका, हलके हलके, तारुण्या प्रती आली ..
एक वेगळी, सौंदर्याची, लाली तिजवर सजली ..
प्रतिमा प्रेमाच्या, चेहर्यावर, दिसती तिच्या त्या रुजल्या ..
वेली वरच्या, नाजुक कलिका, कधी अलगद त्या फुलल्या ..

ऋतु बदलले, सर्वांगावर, चैत्र पालवी सजली ..
मातृत्वाची, घेत प्रचिती, वेल पहा कशी नटली ..
अनंत कोमल, कलिका दिसती, जागो जागी रुजल्या ..
वेली वरच्या, नाजुक कलिका, कधी अलगद त्या फुलल्या ..

वेली वरच्या, नाजुक कलिका, कधी अलगद त्या फुलल्या ..
नाही समजले, हळु हळू त्या, केंव्हां, कधी उमलल्या ..

विजय साठे ..

१४ / ०५ / २०१५