सहजीवन तुझ्या सवे ..

सहजीवन तुझ्या सवे, सहज किती झाले ..
मार्ग क्रमण किती केले, जराही ना कळले ..

सुख दुःखा चे किती क्षण, जोडीने अनुभवले ..
कांही असती आवडले, कांहीनी दुखवले ..
अनुभव सारे जवळी, तू अन मी ठेवले ..
सहजीवन तुझ्या सवे, सहज किती झाले ..

अवघड कांही प्रसंग, जीवनांत आपल्या ..
पुढती आलो आपण, सारून चुका त्यांतल्या ..
पाठीशी तू म्हणुनी, दुःखाचे क्षण सरले ..
सहजीवन तुझ्या सवे, सहज किती झाले ..

किती पाने गळतांना प्रवासांत पाहिली ..
आठव त्यांची केवळ मनां मधे राहिली ..
अंतरंगी विलीन जरी होते ते आपले ..
सहजीवन तुझ्या सवे सहज किती झाले ..

कलिका वेली वरल्या, फुले त्यांची झाली ..
चैतन्या घेऊनिया, नविन पिढी आली ..
जीवन व्याख्या आता, कशी अशी बदले ..
सहजीवन तुझ्या सवे, सहज किती झाले ..

सांभाळुन या पुढती, तुला मला जगणे ..
उर्वरीत जीवनांत, पुढती आता जाणे ..
रमत गमत क्षण जगुया, भगवंते जे दिधले ..
सहजीवन तुझ्या सवे, सहज किती झाले ..

सहजीवन तुझ्या सवे, सहज किती झाले ..
मार्ग क्रमण किती केले, जराही ना कळले ..

विजय साठे 
१६ / ०५ / २०१५